De opbrengst van de monitor 2020 levert over het algemeen een heel positief beeld op. Ondanks het feit dat het aantal respondenten wat tegenviel, is de uitkomst eenduidig en in veel opzichten vergelijkbaar met de opbrengst van eerdere monitors.
De coaches zijn zonder meer positief over de hun coachactiviteiten: het feit dat ze op deze manier kunnen werken aan de groei van collega’s en hun persoonlijke groei, wordt veel genoemd. Daarmee wordt de oorspronkelijke doelstelling, “leren van en met elkaar”, ruimschoots gehaald. De belangrijkste thema’s bij het coachen zijn de reflectie op het (persoonlijk) leiderschap, het invullingen geven aan een nieuwe rol, waarbij authenticiteit een thema is. Omgaan met weerstand en het stellen van grenzen (werkdruk) komt ook veel aan de orde. Daarnaast wordt het als verrijkend genoemd dat men al coachend zicht krijgt op vragen als “wie ben ik en wat breng ik van mijzelf mee?”
In een aantal gevallen roept het coachen nieuwe vragen op of vragen om andere methodieken. De regiobijeenkomsten zijn bijeenkomsten bij uitstek om daar langer bij stil te staan. Het is jammer dat deze bijeenkomst niet zo goed bezocht worden, terwijl de deelnemers eraan erg waarderend zijn over de inhoud en opzet.
Het aanbod van coaches is en blijft nog steeds beperkt. Belangrijkste reden is volgens de coaches het misverstand dat coaching alleen nodig is als iemand vastloopt. Juist het regelmatig spiegelen en reflecteren hoort bij het leiderschap. De coaches geven aan dat we moeten volhouden hieraan aandacht te geven: een rol voor bestuurders en schoolleiders.
Tot slot wordt steeds weer genoemd, dat hetgeen de schoolleiders geleerd hebben veel breder ingezet wordt en dat de meeste schoolleiders ervaren dat de opleiding een verrijking voor hun leiderschap is.
Al met al een mooie opbrengst, die het belang van VO-managementcoach alleen maar onderstreept.